Ακύρωση διαταγής πληρωμής λόγω μη προσκόμισης όλων των κινήσεων του δανείου

Με την απόφαση 63ΕΙΔ/2020 του Μον. Πρωτοδικείου Σύρου ακυρώνεται διαταγή πληρωμής, επειδή  η τράπεζα δεν προσκόμισε κατά την έκδοση της ΔΠ όλη την κίνηση του δανειακού λογαριασμού από την ημερομηνία ανοίγματος του δανείου έως την ημερομηνία καταγγελίας.
ΣΥΝΗΘΗΣ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΔΠ ΓΙΑ  ΔΑΝΕΙΑ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΕΙ (πχ Εμπορική, Ιονική κλπ).

==================================================

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΥ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ 63 /ΕΙΔ/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΥ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Μαρία Χριστάρα, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε από την Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Σύρου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τον Γραμματέα Κυριάκο Κοντό.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, την 25η-10-2019, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ - ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΝΑΚΟΠΗ: Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «............... ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ» και το διακριτικό τίτλο «.................», με Α.Φ.Μ. , που εδρεύει στην Αθήνα, οδός /..................... και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Αναστάσιου Χατζηευφραιμίδη (A.M. Δ. Σ.Α. 30014), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ - ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΟΣ: .............................................

οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του Ιωάννη - Ιάκωβου Παραδείση (Α.Μ. Δ.Σ.Σ. 133), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Με την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου - ανακοπής 474/22-05-2014 ανακοπή του καθ' ου η κλήση - ανακόπτοντος, κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού και προσδιορίσθηκε η συζήτηση της εν λόγω ανακοπής αρχικά για την δικάσιμο της 12ης-03-2015, κατόπιν δε αναβολής για την δικάσιμο της 26^-02-2016 κατά την οποία η συζήτηση ματαιώθηκε. Κατόπιν της ματαίωσης, η καλούσα - καθ' ης η ανακοπή με την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου - κλήσης 935/09-11-2018 κλήση της επαναφέρει προς συζήτηση την ως άνω ανακοπή, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε αρχικά για την δικάσιμο της 22^-02-2019 και κατόπιν αναβολής για την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο (αριθ. πιν. 48).

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της ως άνω υπόθεσης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά την διάταξη του άρθρου 632 § 2 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 § 1 του ν. 4055/2012, του οποίου η ισχύς άρχιζε από 02-04-2012 και τιτλοφορείται «Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής», ορίζεται ότι «η άσκηση της ανακοπής, η συζήτηση της οποίας προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός εξήντα (60) ημερών ή εντός ενενήντα (90) ημερών αν ο διάδικος διαμένει στην αλλοδαπή ή έχει άγνωστη διανομή, και εκδικάζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 643 και 591 § 1 περίπτωση α' ΚΠολΔ». Στο άρθρο 14 της αιτιολογικής έκθεσης του ως άνω νόμου προτείνεται ότι η ανακοπή θα συζητηθεί εντός εξήντα ημερών με τη διαδικασία των πιστωτικών τίτλων και η απόφαση θα εκδοθεί εντός εξήντα ημερών από τη συζήτηση, ότι με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται όχι μόνο η επιτάχυνση των σχετικών δικών αλλά επέρχεται η αποσυμφόρηση των υποθέσεων και ότι τα ίδια ισχύουν και για τις ανακοπές του άρθρου 933 ΚΠολΔ. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, σκοπός του νομοθέτη είναι με το ν. 4055/2012 η επιτάχυνση των δικών που ανοίγονται με τις ανακοπές κατά διαταγής πληρωμής και κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης και προς τούτο θεσπίστηκε με τις ανωτέρω τροποποιήσεις ο σύντομος προσδιορισμός τους και η κατά την εκδίκαση τους εφαρμογή των κανόνων των άρθρων 643 και 591 § 1 περ. α' ΚΠολΔ, ανεξάρτητα από το είδος και τη φύση της απαίτησης, και συγκεκριμένα θεσπίστηκε η προθεσμία για την κλήτευση των διαδίκων, εκτός αν ορίζεται κάτι διαφορετικό σε ειδικότερη διάταξη, να είναι τριάντα ημέρες και, αν ο διάδικος που καλείται ή κάποιος από τους ομόδικους διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής, εξήντα ημέρες πριν από τη συζήτηση, και η ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 649 και 650 ΚΠολΔ, η μη υποχρέωση κατάθεσης προτάσεων εκτός αν το Δικαστήριο το διατάξει και η καθιέρωση της περιορισμένης ή εν μέρει ελεύθερης απόδειξης αποδεσμεύοντας εν μέρει το Δικαστήριο από τους κανόνες της αυστηρής απόδειξης έχοντας, έτσι, τη δυνατότητα να εξετάζει σε κάθε περίπτωση μάρτυρες και να χρησιμοποιεί και μη πληρρύντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα. Ομως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι με τις νέες διατάξεις του άρθρου 632 § 2 ΚΠολΔ εφαρμόζονται άνευ ετέρου οι διατάξεις των άρθρων 635 επ. ΚΠολΔ της ειδικής διαδικασίας των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους (όπως αυτές ίσχυαν πριν από την τροποποίηση τους από το ν. 4335/2015), ούτε ότι καθιερώνεται αυτοτελής ειδική διαδικασία διότι τα άρθρα 643 και 591 § 1 περ. α' ΚΠολΔ, στα οποία παραπέμπουν, ρυθμίζουν μόνο την προθεσμία κλήτευσης και την συζήτηση- στο ακροατήριο και αφήνουν αρρύθμιστα ζητήματα όπως είναι η εγγραφή στο πινάκιο, η άσκηση ένδικων μέσων και η διαδικασία ενώπιον των δευτεροβάθμιων Δικαστηρίων, αφού στον ΚΠολΔ υπάρχουν ειδικότερες διατάξεις στις ειδικές διαδικασίες σε σχέση με την τακτική διαδικασία, καθώς και η δυνατότητα άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά απόφασης ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής για απαίτηση που δεν προέρχεται από πιστωτικό τίτλο. Εάν ο νομοθέτης επιθυμούσε να θεσπίσει τέτοιου είδους μεταβολές και να ισχύσει ανεξαιρέτως η ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους σ' όλες τις ανακοπές κατά διαταγής πληρωμής και κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης ανεξάρτητα από το είδος της απαίτησης, όπως γενικά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4055/2012, θα το ρύθμιζε ρητά και δεν θα ανέφερε μόνο τις διατάξεις των άρθρων 643 και 591 § 1 περ. α' ΚΠολΔ με κύριο σκοπό την επιτάχυνση της εκδίκασης των εν λόγω ανακοπών. Κατά συνέπεια, η ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής και κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης εκδικάζεται κατά την τακτική διαδικασία, εκτός αν η απαίτηση για την οποία έχει εκδοθεί η διαταγή πληρωμής ή εν γένει ο εκτελεστός τίτλος δικάζεται σύμφωνα με ειδική διαδικασία, οπότε και με τη διαδικασία αυτή θα εκδικαστεί και η ανακοπή, σε κάθε όμως περίπτωση με τις αποκλίσεις που εισάγουν οι διατάξεις των άρθρων 643 και 591 § 1 περ. α' ΚΠολΔ (ΜονΠρΠατρ 523/2018, ΝΟΜΟΣ · ΜονΠρΠατρ 484/2015, αδημοσ. · ΜονΠρΑμφ 11/2015, ΝΟΜΟΣ · ΜονΠρΘεσ 3519/2011, ΝΟΜΟΣ). II. Περαιτέρω, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 591 § 6 ΚΠολΔ: «Αν η υπόθεση δεν υπάγεται στην διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το Δικαστήριο αποφαίνεται γΓ αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάζει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται». Από την διάταξη αυτή προκύπτει ότι το Δικαστήριο αφού αποφανθεί αυτεπαγγέλτως για την εσφαλμένη εισαγωγή της υπόθεσης σε άλλη διαδικασία από αυτή που έπρεπε να εισαχθεί, διατάζει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την ορθή διαδικασία, χωρίς να απαιτείται παραπομπή της υπόθεσης στην προσήκουσα διαδικασία, εκτός εάν η τήρηση της προσήκουσας διαδικασίας συνοδεύεται και από αντίστοιχη υπαγωγή της διαφοράς σε άλλο Δικαστήριο ή την εφαρμογή διαφορετικών δικονομικών κανόνων, όπως η τήρηση προδικασίας που απαιτεί η διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκδικασθεί η υπόθεση (ΑΠ 1363/1974, Δ 6.12 · ΕφΔωδ 17/2007, ΝΟΜΟΣ · Εφθεσ 2295/1996, Αρμ 1996.1095 · ΕφΠειρ 108/1997, ΕλλΔνη 38.1622). Η έννοια της διάταξης αυτής, κατά την μάλλον κρατούσα άποψη, είναι ότι το Δικαστήριο υποχρεούται να διακρατήσει την υπόθεση και να την δικάσει εφαρμόζοντας τη διαδικασία που αρμόζει, με γνώμονα την αΡΧΠ της οικονομίας της δίκης και εφόσον η διαδικασία κατά την οποία εισήχθη και δικάσθηκε η υπόθεση πληροί τις προϋποθέσεις ασφάλειας δικαίου που θα απαιτούνταν αν είχε εισαχθεί κατά την προσήκουσα διαδικασία και υπό την προϋπόθεση ότι τηρήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες της διαδικασίας αυτής. Τη δυνατότητα αυτή, πάντως, δεν την έχει το δικάζον Δικαστήριο, όταν η τήρηση της προσήκουσας διαδικασίας συνοδεύεται και με παραπομπή της υπόθεσης σε άλλο ιεραρχικώς ανώτερο Δικαστήριο (ΕφΘεσ 2591/1995, ΕΕργΔ 55.967 · ΜονΠρΑΘ 7839/2017, ΝΟΜΟΣ · ΜονΠρθεσ 3519/2011, ΕπισκΕΔ 2011.286).

Νόμιμα επαναφέρεται προς συζήτηση με την από με την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου - κλήσης 935/09-11-2018 κλήση της καθ' ης η ανακοπή, η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ανακοπής 474/22-05-2014 ανακοπή του καθ' ου η κλήση - ανακόπτοντος.

Ο ανακόπτων με την υπό κρίση ανακοπή του, ζητεί για τους λόγους που εκθέτει αναλυτικά σ' αυτήν, να ακυρωθεί η με αριθμό 102/ΔΠ/2014 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου, με την οποία διατάχθηκε αυτός να καταβάλει στην καθ' ης η ανακοπή, για απαίτηση προερχόμενη από την υπ' αριθμόν 846622/02-04-2004 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό το συνολικό ποσό των εκατόν ενενήντα τριών χιλιάδων τριακοσίων τριάντα εννέα ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (193.339,52), το οποίο αναλύεται ως εξής: α) το ποσό των εκατόν ογδόντα εννέα χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα επτά λεπτών (189.689,37) με το νόμιμο τόκο υπερημερίας, από-την 13^-03-2013 μέχρι την πλήρη εξόφληση, β) το ποσό των τριών χιλιάδων εξακοσίων (3.600,00) ευρώ για δικαστικά έξοδα, γ) το ποσό των πέντε ευρώ και δεκαπέντε λεπτών (5,15) για απόγραφο, αντίγραφα απογράφου, δ) το ποσό των δέκα (10,00) ευρώ για σύνταξη επιταγής, ε) το ποσό των τριάντα πέντε (35,00) ευρώ για επίδοση αυτής, όλα δε τα ως άνω υπό στοιχ. β) έως ε) ποσά νομιμότοκα από την επίδοση της διαταγής πληρωμής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, και να καταδικασθεί η καθ' ης στα δικαστικά του έξοδα. Η εν λόγω ανακοπή κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 22η-05-2014 και ορθώς εισήχθη, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην υπό στοιχ. Ι. νομική σκέψη της παρούσας, για να δικασθεί κατά την τακτική διαδικασία (βλ. την έκθεση κατάθεσης του δικογράφου της ανακοπής ως προς τον προσδιορισμό της συζήτησης αυτής κατά την τακτική διαδικασία και την εγγραφή της στο αντίστοιχο πινάκιο της τακτικής διαδικασίας). Οστόσο, μετά από την ματαίωση της συζήτησης της ανακοπής, η υπόθεση επαναφέρθηκε με την παρούσα κλήση και εισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών. Επομένως, με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση ανακοπή, αρμοδίως καθ' ύλην και κατάτόπο φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου άΰτου (άρθρα 14 § 2, 632 § 1 εδ. α' ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 632 ΚΠολΔ ίσχυσε μετά την τροποποίηση του από το άρθρο 14 του ν. 4055/2012 και πριν την αντικατάσταση του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και εφαρμόζεται στις ανακοπές κατά διαταγής πληρωμής που ασκήθηκαν από την 02^-04-2012 έως και την 31η-12-2015), ωστόσο απαραδέκτως εισήχθη για να δικασθεί κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, καθόσον σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω υπό στοιχ. Ι. μείζονα σκέψη, η ένδικη υπόθεση υπάγεται στην τακτική διαδικασία. Εντούτοις, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 591 § 6 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο θα κρατήσει την υπό κρίση υπόθεση και θα δικάσει αυτήν κατά την αρμόζουσα τακτική διαδικασία, εφόσον οι μέχρι τούδε αποκλίσεις της τηρηθείσας ειδικής διαδικασίας για την προπαρασκευή των διαδίκων από την τηρητέα ως άνω τακτική διαδικασία όπως αυτή εφαρμοζόταν πριν την τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας από το ν. 4335/2015, δεν είναι ουσιώδεις, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στην υπό στοιχείο II. μείζονα σκέψη της παρούσας. Περαιτέρω, η ανακοπή ασκήθηκε εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός της νόμιμης προθεσμίας των 15 εργάσιμων ημερών από την επίδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής στον ανακόπτοντα (άρθρο 632 § 2 ΚΠολΔ), καθώς όπως προκύπτει από την με αριθμό 11741/05-05-2014 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Αιγαίου, διορισμένης στο Πρωτοδικείο Σύρου, Καλλιόπης Πανδερμαράκη, η διαταγή πληρωμής επιδόθηκε στον ανακόπτοντα την 05^-05-2014, ενώ η υπό κρίση ανακοπή επιδόθηκε στην καθ' ης την 26η-05-2014 (βλ. την επισημείωση στο σώμα της επιδοθείσας στην καθ' ης η ανακοπή, της δικαστικής επιμελήτριας Αγγελικής Ματσάγκου). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η ανακοπή, και να ερευνηθεί περαιτέρω, η νομική και η ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.

Κατά την παρ. 2 του άρθρου 626 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε πριν την αντικατάσταση του με το ν. 4335/2015, το δικόγραφο της αίτησης για έκδοση διαταγής πληρωμής πρέπει να περιέχει: α) όσα ορίζουν τα άρθρα 118 και 117 και το άρθρο 119 § 1 ΚΠολΔ, β) αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής και γ) την απαίτηση και το ακριβές ποσό των χρημάτων ή των χρεογράφων, με τους τυχόν οφειλόμενους τόκους των οποίων ζητείται η καταβολή, κατά δε την παρ. 3 του ίδιου άρθρου, στην αίτηση του δικαιούχου για την έκδοση διαταγής πληρωμής πρέπει να επισυνάπτονται και όλα τα έγγραφα από τα οποία προκύπτει η απαίτηση και το ποσό της. Από τις διατάξεις αυτές, που δεν περιλαμβάνουν παραπομπή στο άρθρο 216 § 1 περ. α' ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 623 του ίδιου κώδικα, σύμφωνα με την οποία μπορεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 624 έως 634 ΚΠολΔ να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής για χρηματικές απαιτήσεις ή απαιτήσεις παροχής χρεογράφων, εφόσον η απαίτηση και το οφειλόμενο ποσό αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο, προκύπτει ότι στο δικόγραφο της αίτησης για την έκδοση διαταγής πληρωμής, για τον προσδιορισμό της χρηματικής απαίτησης για την οποία ζητείται η έκδοση της, ούτως ώστε να πληρούται ο αντίστοιχος νόμιμος όρος, δεν απαιτείται να παρατίθεται το σύνολο των γενεσιουργών της απαίτησης περιστατικών, αλλά αρκεί η παράθεση πραγματικών περιστατικών που εξατομικεύουν την απαίτηση υπό την έποψη αντικειμένου, είδους και τρόπου γένεσης της και που να δικαιολογούν συμπέρασμα αντίστοιχης συγκεκριμένης οφειλής εκείνου κατά του οποίου απευθύνεται η αίτηση έναντι του αιτούντος και, περαιτέρω, απαιτείται να επισυνάπτονται στην αίτηση τα έγγραφα εκείνα από τα οποία προκύπτει η απαίτηση και το ποσό της (ΑΠ 368/2019, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1071/2017, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1825/2012, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 330/2012, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1389/2011, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 15/2007, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1094/2006, ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, διαταγή πληρωμής μπορεί να εκδοθεί και για το κατάλοιπο κλεισθέντος αλληλόχρεου λογαριασμού, εφόσον αποδεικνύονται εγγράφως η σύμβαση ανοίγματος του αλληλόχρεου λογαριασμού, η κίνηση του, το κλείσιμο και το κατάλοιπο αυτού. Η περιλαμβανόμενη στη σύμβαση παροχής πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό ειδική συμφωνία ότι η οφειλή του πιοτούχου προς την πιστώτρια τράπεζα, που θα προκύψει από το οριστικό κλείσιμο της πίστωσης, θα αποδεικνύεται από το απόσπασμα των εμπορικών βιβλίων της τελευταίας είναι έγκυρη ως δικονομική σύμβαση (ΑΠ 368/2019, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1071/2017, ΝΟΜΟΣ). Το απόσπασμα αυτό, στο οποίο αποτυπώνεται η κίνηση, το κλείσιμο του λογαριασμού και το κατάλοιπο, επέχει θέση αποδεικτικού μέσου με ισχύ ιδιωτικού εγγράφου, το αντίγραφο δε αυτού έχει αποδεικτική δύναμη ίση με το πρωτότυπο, εφόσον η ακρίβεια τούτου βεβαιώνεται από αρμόδια αρχή ή δικηγόρο (άρθρα 449 §1 ΚΠολΔ, 52 ν.δ. 3026/1954, 14 ν. 1599/1986) και δεν μπορεί να προσδώσει την αποδεικτική αυτή δύναμη η βεβαίωση της ακρίβειας του αντιγράφου από τον αρμόδιο υπάλληλο της πιστώτριας τράπεζας, εκτός εάν αφορά εκτύπωση αποσπάσματος των μηχανογραφικώς τηρούμενων εμπορικών βιβλίων που περιέχονται σε ηλεκτρονική μορφή εντός του υπολογιστή, οπότε δεν απαιτείται βεβαίωση της ακρίβειας τούτου από αρμόδια αρχή ή δικηγόρο, αφού δεν πρόκειται για αντίγραφο αλλά για πρωτότυπο έγγραφο (ΑΠ 330/2012, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 925/2006, ΝΟΜΟΣ · ΕφΑΘ 260/2019, ΝΟΜΟΣ). Στην αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής για το κατάλοιπο κλεισθέντος αλληλόχρεου λογαριασμού, μεταξύ της αιτούσας πιστώτριας τράπεζας και του καθ' ου η αίτηση πιστούχου, αρκεί να αναφέρεται, ότι μεταξύ των διαδίκων συμφωνήθηκε, ότι το ποσό αυτό θα αποδεικνύεται από το απόσπασμα των εμπορικών βιβλίων της αιτούσας και ότι ο σχετικός λογαριασμός έκλεισε με ορισμένο υπόλοιπο υπέρ αυτής, το οποίο αποδεικνύεται από το πλήρες απόσπασμα των εμπορικών βιβλίων της, στο οποίο εμφανίζεται η όλη κίνηση του λογαριασμού, από την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης μέχρι το κλείσιμο της (ΑΠ 368/2019, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1071/2017, ΝΟΜΟΣ), χωρίς να είναι απαραίτητο να αναφέρονται και τα επιμέρους κονδύλια πιστώσεων και χρεώσεων, και ειδικότερα να προσδιορίζεται το επιτόκιο που εφαρμόστηκε για τον υπολογισμό των τόκων, αφού τα κονδύλια αυτά περιλαμβάνονται στο επισυναπτόμενο απόσπασμα, από το οποίο, κατά τη συμφωνία των διαδίκων, αποδεικνύεται η απαίτηση της τράπεζας (ΑΠ 368/2019, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 370/2012, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1391/2011, ΝΟΜΟΣ · ΑΠ 1094/2006, ΝΟΜΟΣ). Με τον όρο απαίτηση νοείται όχι μόνο το οφειλόμενο στο δανειστή ποσό, αλλά και η ιστορική και νομική βάση στις οποίες θεμελιώνεται η αξίωση προς παροχή του ποσού αυτού χρημάτων ή χρεογράφων. Εάν η απαίτηση ή το ποσό της δεν αποδεικνύονται εγγράφως, ο Δικαστής οφείλει, κατ' άρθρο 628 ΚΠολΔ, να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής, εάν δε, παρά την έλλειψη της διαδικαστικής αυτής προϋπόθεσης, εκδοθεί διαταγή πληρωμής, τότε αυτή ακυρώνεται ύστερα από ανακοπή του οφειλέτη, κατά τα άρθρα 632 και 633 ΚΠολΔ. Η ακύρωση της διαταγής πληρωμής για το λόγο αυτόν απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης και της δυνατότητας απόδειξης της απαίτησης με άλλα αποδεικτικά μέσα. Στην περίπτωση αυτή αντικείμενο της δίκης και κατά συνέπεια της δικαιοδοτικής κρίσης του Δικαστηρίου, που δικάζει την ανακοπή, δεν καθίσταται το ζήτημα της ύπαρξης ή μη της απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, αφού με μόνη τη διαπίστωση της βασιμότητας του τυπικού λόγου της ανακοπής γίνεται δεκτό το αίτημα αυτής και ακυρώνεται, άνευ ετέρου, η διαταγή πληρωμής. Η ύπαρξη της απαίτησης δεν αποτελεί στην περίπτωση αυτή προδικαστικό ζήτημα για την παραδοχή της ανακοπής, και ως εκ τούτου δεν ερευνάται παρεμπιπτόντως από το Δικαστήριο της ανακοπής (ΕφΑΘ 260/2019, ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, ο ανακόπτων με τον δεύτερο λόγο ανακοπής του, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής εκδόθηκε χωρίς την διαδικαστική προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης της χρηματικής απαίτησης, στην οποία αφορά αυτή, καθώς όπως εκθέτει, από τα αποσπάσματα των μηχανογραφικώς τηρουμένων βιβλίων της καθ' ης, τα οποία αυτή προσκόμισε και στα οποία στηρίχθηκε για την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, δεν προκύπτει η κίνηση των λογαριασμών που τηρήθηκαν προς εξυπηρέτηση της σύμβασης πίστωσης ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού από την έναρξη αυτού μέχρι και το οριστικό του κλείσιμο, τα οποία και μόνο αποτελούν, κατά τον όρο 9.4 της επίδικης σύμβασης, πλήρη απόδειξη των απαιτήσεων της καθ' ης η ανακοπή. Ειδικότερα, ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι τα αποσπάσματα τα οποία προσκόμισε η καθ' ης η ανακοπή για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, τα οποία περιέχουν την κίνηση των τηρουμένων προς εξυπηρέτηση της σύμβασης λογαριασμών, με αριθμούς: α) 942-00-1011-866261 (πρώην 622-00-2330^000206) και β) 942-00-1010^294863 (πρώην 942-00-1000-768527 και 622-00-2020-001289) ξεκινούν από την 061-09-2005 για τον υπό στοιχ. α) λογαριασμό και από την 011-04-2007 για τον υπό στοιχ. β) λογαριασμό και συνεπώς δεν προκύπτει η κίνηση κανενός από τους δύο ως άνω τηρηθέντες λογαριασμούς για το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης, ήτοι από την 021-04-2004 μέχρι την 061-09-2005 για τον υπό στοιχ. α) λογαριασμό και από το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης, ήτοι από την 021-04-2004 μέχρι την 011-04-2007 για τον υπό στοιχ. β) λογαριασμό. Ότι, επομένως, δεν συνέτρεχαν στην προκείμενη περίπτωση, οι αναγκαίες τυπικές προϋποθέσεις για την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, η οποία τυγχάνει ακυρωτέα, λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι νόμιμος, σύμφωνα με τις αναφερόμενες στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη διατάξεις και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.

Από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι την 02^-04-2004 συνήψαν την με αριθμό 846622/02-04-2004 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, δυνάμει της οποίας χορηγήθηκε η δυνατότητα πίστωσης στον ανακόπτοντα μέχρι του ποσού των εβδομήντα χιλιάδων (70.000,00) ευρώ. Ακολούθως, με τις από 19-04-2004, 01-09-2005, 30-03-2007 και 30-03-2007 πρόσθετες πράξεις αυτής, τροποποιήθηκαν οι εκεί αναφερόμενοι όροι και αυξήθηκε το όριο στο ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000,00) ευρώ. Για την εξυπηρέτηση της σύμβασης πίστωσης του αλληλόχρεου τηρήθηκαν οι με αριθμούς: α) 942-00-1011-866261 (πρώην 622-00-2330-000206) και β) 942-00-1010-294863 (πρώην 942-00-1000-768527 και 622-00-2020-001289) λογαριασμοί, οι οποίοι την 12Π-03-2013 εμφάνισαν χρεωστικό υπόλοιπο ποσού 133.564,86 ευρώ και 56.124,51 ευρώ αντίστοιχα, οπότε και έκλεισαν οριστικά από την καθ' ης η ανακοπή. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι δυνάμει του με αριθμό 9.4 όρου της ανωτέρω σύμβασης, συμφωνήθηκε ότι τα αντίγραφα ή τα αποσπάσματα από τα βιβλία της Τράπεζας που εμφανίζουν την κίνηση του ή των λογαριασμών της πίστωσης από την έναρξη τους ή από την τελευταία αναγνώριση του πιοτούχου που εκδίδει εξουσιοδοτημένο προς τούτο όργανο της καθ' ης, αποτελούν πλήρη απόδειξη των απαιτήσεων της Τράπεζας κατά του οφειλέτη και του εγγυητή. Τα αντίγραφα ή τα αποσπάσματα αυτά συνομολογήθηκε ότι θα εξάγονται είτε ως φωτοαντίγραφα είτε θα αναπαράγονται με την ηλεκτρονική (μηχανογραφική) μέθοδο κατ' αποτύπωση των στοιχείων (δεδομένων) του ηλεκτρονικού υπολογιστή της Τράπεζας, είτε με οποιοδήποτε άλλο καθιερωμένο από την Τράπεζα ή την τραπεζική πρακτική για τις συναλλαγές της τρόπο. Δυνάμει των ανωτέρω, η καθ' ης Τράπεζα, υπέβαλε ενώπιον της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου την από 28-03-2014 αίτηση της προς έκδοση διαταγής πληρωμής, προσκομίζοντας προς απόδειξη της απαίτησης της και του ύψους της, τα ανωτέρω αναφερόμενα αποσπάσματα από τα μηχανογραφικώς τηρούμενα βιβλία της, στα οποία στηρίχθηκε η έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής. Εντούτοις, από τα αποσπάσματα αυτά δεν προκύπτει η κίνηση των τηρούμενων από την καθ' ης η ανακοπή αλληλόχρεων λογαριασμών εξυπηρέτησης της σύμβασης για όλο το διάστημα κίνησης τους από την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης μέχρι και το οριστικό κλείσιμο της. Ειδικότερα, για τον με αριθμό 942-00-1011-866261 (πρώην 622-00-2330-000206) λογαριασμό, δεν προκύπτει η κίνηση του για το χρονικό διάστημα από την έναρξη της σύμβασης (ήτοι από την 02^-04-2004) μέχρι και την 01η-09-2005, καθόσον τα αποσπάσματα που προσκόμισε η καθ' ης αφορούν από το χρονικό διάστημα από την 01^-09-2005 και μέχρι το κλείσιμο του λογαριασμού την 12^-03-2013 (βλ. για τον ανωτέρω λογαριασμό το δεύτερο φύλλο των προσκομιζόμενων αποσπασμάτων της καθ' ης που αφορά στο χρονικό διάστημα από 01-09-2005 έως 30-09-2005 και εμφανίζει εγγραφή την 061-09-2005). Περαιτέρω, για τον με αριθμό 942-00-1010-294863 (πρώην 942-00-1000-768527 και 622-00-2020-001289) λογαριασμό, δεν προκύπτει η κίνηση του για το χρονικό διάστημα από την έναρξη της σύμβασης (ήτοι από την 02-04-2004) μέχρι και την 01-04-2007, καθόσον τα αποσπάσματα που προσκόμισε η καθ' ης αφορούν από το χρονικό διάστημα από την 01η-04-2007 και μέχρι το κλείσιμο του λογαριασμού την 12-03-2013 (βλ. για τον ανωτέρω λογαριασμό το δεύτερο φύλλο των προσκομιζόμενων αποσπασμάτων της καθ' ης που αφορά στο χρονικό διάστημα από 01-04-2007 έως 30-04-2007 και εμφανίζει εγγραφή την 02-04-2007). Επομένως, από τα ανωτέρω αποσπάσματα δεν προκύπτει η πλήρης κίνηση των λογαριασμών που τηρήθηκαν από την καθ' ης για την εξυπηρέτηση της σύμβασης πίστωσης ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού, και ως εκ τούτου δεν πληρούται, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω μείζονα σκέψη, η διαδικαστική προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής πληρωμής που απαιτεί να προσκομίζονται ενώπιον του Δικαστή αποσπάσματα που να αποδεικνύουν την συνολική κίνηση των τηρηθέντων λογαριασμών από την έναρξη λειτουργίας της σύμβασης και μέχρι το οριστικό κλείσιμο της. Ο ισχυρισμός της καθ' ης η ανακοπή ότι τα ανωτέρω αποσπάσματα δεν προσκομίσθηκαν διότι μέχρι και την 06-09-2005 για τον μεν, με αριθμό 942-00-1011-866261 (πρώην 622-00-2330-000206), και μέχρι την 01-04-2007 για τον δε, με αριθμό 942-00-1010-294863 (πρώην 942-00-1000-768527 και 622-00-2020-001289) λογαριασμό, δεν είχε γίνει καμία ανάληψη κανενός ποσού από τον ανακόπτοντα, και αληθής υποτιθέμενος, ουδεμία έννομη επιρροή ασκεί στο γεγονός ότι εν προκειμένω δεν πληρούται η προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης που απαιτεί ο νόμος για την έκδοση της διαταγής πληρωμής σύμφωνα με τα ανωτέρω. Σημειωτέον ότι μολονότι στο κείμενο της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής αναφέρεται ότι κατά την έκδοση της προσκομίστηκε απόσπασμα των βιβλίων της καθ' ης η ανακοπή, από το οποίο εμφαίνεται η αναλυτική κίνηση των τηρηθέντων λογαριασμών, εντούτοις αποδείχθηκε, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ότι δεν προσκομίσθηκαν τα αποσπάσματα για όλο το χρονικό διάστημα λειτουργίας της σύμβασης πίστωσης, ενώ η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής δεν στηρίχθηκε σε κάποιο έγγραφο αναγνώρισης της οφειλής, παρά μόνο στα προσκομισθέντα αποσπάσματα. Ως εκ τούτου, η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής τυγχάνει ακυρωτέα λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου, καθώς κατά το χρόνο έκδοσης της δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση της και συγκεκριμένα δεν αποδεικνύονταν εγγράφως το ύψος της απαίτησης της καθ' ης η ανακοπή, γενομένου δεκτού ως ουσιαστικά βάσιμου του σχετικού λόγου της ανακοπής.

Κατόπιν όλων των παραπάνω, θα πρέπει η ανακοπή να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να ακυρωθεί η με αριθμό 102/ΔΠ/20Ί4 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου, παρελκομένης της έρευνας των λοιπών λόγων της ανακοπής, οι οποίοι καθίστανται πλέον άνευ αντικειμένου, εφόσον κατατείνουν στην ακύρωση της ίδιας διαταγής πληρωμής (ΑΠ 1054/1999, ΕλλΔνη 40.1540 · ΕφΘεσ 166/2017, ΝΟΜΟΣ · ΕφΑθ 1294/2009, ΕλλΔνη 52.190 · Εφθεσ 2292/2006, ΧρΙΔ 2007.156). Τέλος, θα πρέπει να καταδικαστεί η καθ' ης η ανακοπή και λόγω της ήττας της, στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ανακόπτοντος, με βάση το σχετικό αίτημα του [(αρθ. 176, 180, 191 § 2 ΚΠολΔ συνδ. με άρθρα 63, 65 και 68 ν. 4194/2013 (ΚωδΔικηγ)], κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία.

ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή.

ΑΚΥΡΩΝΕΙ την με αριθμό 102/ΔΠ/2014 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθ' ης η ανακοπή στα δικαστικά έξοδα του ανακόπτοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων εννιακοσίων (1.900,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Σύρο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, την 14η-05-2020.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ